Najwyższym szczytem Gór Izerskich jest Wysoka Kopa (1126 m n.p.m). Zapewne troszeczkę się zdziwicie spoglądając jakąkolwiek mapę ze szlakami w Sudetach, gdy nie znajdziecie żadnej oznakowanej ścieżki prowadzącej na ten wierzchołek należący do Korony Gór Polski. Zdziwieni?
Góry Izerskie
Pasmo zawdzięcza nazwę rzece granicznej – Izerze. Składa się z dwóch części: Grzbietu Kamienieckiego i Wysokiego Grzbietu. Właśnie przez Wysoki Grzbiet przebiega Główny Szlak Sudecki (szlak czerwony) i tu znajduje się najwyższy punkt Gór Izerskich, rzeczona Wysoka Kopa. Jest tu zawsze zimniej niż gdziekolwiek indziej w polskich górach. Powyżej 600 m n.p.m. W Górach Izerskich nie ma termicznego lata, a powyżej 800 m n.p.m. średnia roczna temperatura powietrza wynosi zaledwie 4,5 stopnia. Często tu pada i jest mgła. Na dodatek w latach 80-tych XX wieku nastąpiła tu gigantyczna katastrofa ekologiczna. Zanieczyszczenia z zachodu z tzw. Czarnego Trójkąta (na granicy trzech państw: Polski, Niemiec i Czech skoncentrowany wówczas był przemysł: kopalnie, elektrownie cieplne) spowodowały, że znaczna część drzew umarła po kwaśnych opadach. Dziś jest już znacznie lepiej, przyroda sporo odbudowała.
Wysoka Kopa – pętla szlakiem zielonym, czerwonym i żółtym
Startujemy z parkingu na Rozdrożu Izerskim przy drodze nr 358 (biegnącej ze Szklarskiej Poręby do Świeradowa Zdroju). To spory parking po obu stronach drogi, nieasfaltowany, bezpłatny. Spędziliśmy tu noc w samochodzie (i żałujemy, że tak niedawno odkryliśmy, że mamy tak wygodny samochód!). Na Wysoką Kopę wędrujemy szlakiem zielonym. Najpierw idziemy szeroką leśną drogą. Na rozgałęzieniu dróg skręcamy w lewo. Po prawej mamy szlak żółty – nim wrócimy z Wielkiej Kopy. Droga ciągle jest szeroka. Dopiero gdy szlak skręci w prawo, ostrzej pod górę, wchodzimy na ścieżkę biegnącą między drzewami. Szlak biegnie czymś na kształt wyschniętego strumienia. Sporo tu korzeni drzew i trochę kamieni. Część trasy jest dosyć śliska, nawet przy dobrej pogodzie. Ostre podejście całe szczęście nie jest zbyt długie, dochodzimy do ścieżki, którą już łagodniej podchodzimy do szlaku czerwonego na głównym grzbiecie Gór Izerskich. Mijamy Kopalnię Kwarcu Stanisław i wchodzimy na asfaltową drogą. Nie zdziwcie się, kiedy minie Was tu jakiś samochód. Kilka razy jeszcze ścinamy szlakiem od drogi do drogi. aż docieramy do ogromnej drewnianej wiaty u stóp Wysokiej Kopy (Rozdroże pod Kopą lub też Rozdroże pod Izerskimi Garbami).
Nieoznakowaną ścieżką od wiaty przy szlaku czerwonym na Wysoką Kopę
Niegdyś za wiatą stał znak z drogowskazem: Wysoka Kopa (już go nie ma). Dziś z boku wiaty ktoś wydrapał napis ze strzałką wskazującą kierunek na ten szczyt z listy Korony Gór Polski. Bierzemy widoczną z tyłu wiaty ścieżkę na południe i docieramy na szczyt (na naszej mapie na końcu tego posta znajdziecie zaznaczony przez nas czarnym kolorem szlak). Kopiec kamieni i tabliczka z nazwą góry mówią: Jesteś na miejscu 😉 Robimy sobie zdjęcie potwierdzające zdobycie szczytu.
Korona Gór Polski: Wysoka Kopa – droga powrotna szlakiem czerwonym i żółtym
Aby nie wracać tą samą trasą poszliśmy najpierw szlakiem czerwonym w kierunku Świeradowa Zdroju. A potem przy oznakowanym rozwidleniu dróg wzięliśmy szlak żółty w dół. Jest to łagodna, szeroka i utwardzona droga, w sporej części biegnąca przez las. Można tutaj dotrzeć i wózkiem i rowerem. Schodzimy z Gór Izerskich do skrzyżowania szlaków, przy którym byliśmy rano, niedaleko parkingu.
Wysoka Kopa – wejście i zejście Głównym Szlakiem Sudeckim
Do tej samej wiaty doprowadzi nas Główny Szlak Sudecki (szlak czerwony) ze Świeradowa Zdroju do Szklarskiej Poręby (lub odwrotnie, do wyboru – ze Szklarskiej jest bliżej). To bardzo przyjemna trasa, ale potrzebujecie na nią co najmniej cały dzień. Tylko bądźcie przygotowani na zmieniającą się pogodę! Przeszliśmy szlak czerwony przez cały Wysoki Grzbiet Gór Izerskich w maju 2016, w ramach wędrówki całym Głównym Szlakiem Sudeckim. Przez połowę dnia pogoda była bardzo przyjemna. Ale już po południu zaliczyliśmy taką śnieżycę, że zrezygnowaliśmy z podejścia na Wysoką Kopę (zeszliśmy dalej po prostu do Szklarskiej Poręby). Chociaż do szczytu mieliśmy tylko kilka minut! Co z tego kiedy widoczność była prawie zerowa! Na zdjęciu poniżej – początek śnieżycy 😉
Informacje:
potwierdzenie zdobycia góry do książeczki Korony Gór Polski: zdjęcie na szczycie, pieczątki ze schronisk w Górach Izerskich i/lub ze Szklarskiej Poręby czy Świeradowa Zdroju
czas przejścia szlakiem zielonym – czerwonym – żółtym to około 6 godzin spokojnym krokiem, z przystankami na pogaduchy (poznaliśmy tu super ludzi!)
czas przejścia szlakiem czerwonym (Głównym Szlakiem Sudeckim ze Świeradowa Zdroju do Szklarskiej Poręby) to około 9-10 godzin.
Istnieje oczywiście jeszcze kilka innych kombinacji szlaków w Górach Izerskich, które doprowadzą Was do wiaty na Rozdrożu pod Kopą, ale póki co nie szliśmy nimi, dlatego też o nich nie piszemy.
Korona Gór Polski – Góry Izerskie – Wysoka Kopa – mapa szlaków
Pytania , interpelacje , postulaty , sprostowania – piszcie śmiało w komentarzach 🙂
Czy damy radę wejść z dzieckiem niepełnosprawnym z wózkiem (duże pompowane koła, dziecko trochę chodzi – więc jakieś niedługie fragmenty może na nogach) na Wysoką Kopę (do wiaty)? Z opisu wynika że z rozdroża Izerskiego żółtym szlakiem do rozdroża pod Kopą będzie ok, a jak wygląda czerwony szlak do wiaty pod Wysoką Kopą?
Wiata z tego co widzę na mapie nie znajduje się na Rozdrożu pod Izerskimi Garbami więc to chyba “przejęzyczenie” w Waszym opisie albo ja czegoś nie zrozumiałem.Pozdrawiam.