Co to jest: Setki splątanych nagich ludzi? … PARK VIGELANDA Oslo

Pierwszym miejscem, do którego trafiliśmy prosto z lotniska w Oslo był Frognerparken, a w szczególności jego część zwana Parkiem Vigelanda. Gustav Vigeland był uczniem Rodina, norweskim rzeźbiarzem, który w 1907 roku dostał zlecenie na zaprojektowanie fontanny w parku w Oslo. Ale że był to człowiek wielkiej wyobraźni, to poniosło go aż tak, że zaprojektował setki rzeźb, a nawet oświetlenie, kute bramy i furtki do parku. On projektował i wykonywał gipsowe formy, a reszty dokonali zatrudnieni przez niego kamieniarze, kowale i odlewnicy. Projekt był tak dokładny, że nawet po jego śmierci w 1943 roku można było dokończyć dzieło. A wszystko zaczęło się od fontanny…

Park Vigelanda w Oslo – historia powstania

Pomysł na utworzenie parku powstał na początku XX wieku. Najpierw powstała fontanna, wokół której Vigeland zaczął ustawiać rzeźby i płaskorzeźby, a następnie ozdobny most łączący dwa stawy. Dziś całość to 212 rzeźb, a na nich prawie 600 postaci.

Na wzniesieniu stoi Monolit: 14-metrowa kolumna wyrzeźbiona z jednej bryły kamienia złożona ze 121 postaci ludzkich. Ludzka Wieża Babel.

W całym parku jest prawie 600 postaci: patrzących, obrażonych, smutnych, złoszczących się, płaczących, pocieszających i tak dalej. Pełnych emocji i uczuć…. Jak przystało na porządnego rzeźbiarza – symbolistę 🙂

Park Vigelanda – symbolika rzeźb

Park Vigelanda składa się z pięciu artystycznie tematycznych części: 

– Bramę Główną;

– Most,  na którym grupa rzeźb opowiada o relacjach między mężczyznami i kobietami czy też dorosłymi i dziećmi;

– Fontannę – przedstawia etapy życia człowieka od narodzin po śmierć;

– Koło Życia jako symbol wieczności 

– Monolit, jedną z najbardziej znanych rzeźb Norwega. Składa się on ze 121 nagich, ludzkich postaci w ruchu. Wygląda to jak Wieża Babel. Można tu zobaczyć wiele: walkę o przetrwanie ale i tęsknotę za drugim człowiekiem i jego bliskością. 

W parku Vigelanda znajdziemy też autoportret artysty. Przedstawił siebie w roboczej odzieży z młotkiem i dłutem w dłoniach, czyli jako … rzeźbiarza ;).

Vigeland – ciemna strona mocy

W dokończeniu pracy pomagały Vigelandowi władze Oslo, a w końcowym etapie także naziści. Przez ten pryzmat dzieło norweskiego rzeźbiarza odpowiada jak najbardziej totalitarnym ideom. “Atletyczne sylwetki mężczyzn i kobiet najczęściej są w ruchu: walczą, odpychają się, splatają. Z każdego pora granitowej skóry bucha Bergsonowska elan Vital. Umiłowana przez Norwegów przyroda – klomby, staw, wysokie drzewa, żywopłoty z sekretnymi bramami – nie jest już sielskim azylem, lecz areną walk, sceną, na której darwinistyczny taniec ludzi, zwierząt i demonicznych jaszczurów na cokołach składa hołd bezwstydnej potędze życia. (…) Oto matka, którą z dziką satysfakcją na twarzy ujeżdża mały chłopczyk, ująwszy jej warkocze jak uzdę. Muskularny mężczyzna kopie z furią hordę atakujących niemowlaków. I jeszcze ta najsłynniejsza rzeźba, przy której każdy zwiedzający obowiązkowo robi sobie selfie: wściekły chłopczyk” (1)

Spoglądają z góry na Oslo:

Po cudownych godzinach spędzonych na cudownie rześkim norweskim powietrzu, ostatni rzut oka i wychodzimy przez bramkę, a jakże by inaczej – Vigelanda…

Potem mostek, z Vigelandowymi rzeźbami ….

Do muzeum Vigelanda (Vigeland Museet) nie zaglądamy, można w nim zobaczyć gipsowe pierwowzory rzeźb z parku (strona muzeum tutaj)

Przypisy:

(1) Maciej Czarnecki, Dzieci Norwegii. O państwie (nad)opiekuńczym, Wołowiec 2016

Pytania, interpelacje, postulaty, sprostowania – piszcie śmiało w komentarzach